Henrik Håkansson (SE)

Henrik Håkansson - Fundament (Insect Societies # 002) (2017)
Disruption – Remapping Nature (2017)
Fotografie Gert Jan van Rooij

Henrik Håkansson – Fundament (Insect Societies # 002) (2017)

Het is iets van de laatste tien jaar. Door natuurlijke oorzaken en menselijk toedoen gaat het wereldwijd slecht met de bij. Ruim driekwart van alle gewassen en fruitbomen zijn aangewezen op bijenbestuiving. Minder bijen betekent minder voedsel en een aantasting van de biodiversiteit en het ecosysteem. Henrik Håkansson (Helsingborg, Zweden, 1968, woont en werkt in Berlijn en Falkenberg, Zweden) geeft met zijn werk de wilde bijenpopulatie van De Oude Warande een steuntje in de rug en biedt de beestjes een veilige plek om zich voort te planten.

Bij de 2016 editie van Emscherkunst, een kunstmanifestatie in het Ruhrgebied, plaatste Håkansson immense insectenkasten in een leeg landschap. Het werk voor Disruption bestond uit een sterk met zijn natuurlijke omgeving contrasterende stalen balk. In het profiel van de balk was aan beide zijden zacht, doorboord hout geplaatst, waarin de bijen hun eieren konden leggen en de larven zich tot bij konden ontpoppen.

Onderzoek, natuur en kunst zijn voor Håkansson onlosmakelijk met elkaar verbonden. Zijn multi-mediale werken tonen fragmenten van levenscycli in de natuur, van planten en kleine dieren, die hij registreert of reconstrueert in een kunstcontext. Voor zijn observaties gebruikt hij fotografie, video en computerprogramma’s. Voor de Biënnale van Venetië in 1997 maakte hij een ideale biotoop voor vlinders, die hij liet registreren door bewakingscamera’s. Voor een recentere tentoonstelling in Amsterdam concentreerde hij zich op uitstervende vogelsoorten die hij met beelden, geluiden en artikelen onder de aandacht bracht. Håkansson onderzoekt, beschouwt, maakt inzichtelijk of grijpt zelf in en vestigt met zijn werk niet alleen de aandacht op de kwetsbaarheid van de natuur maar ook op de relatie tussen natuur en mens. Wanneer beschouwen we natuur als natuurlijk en wanneer als kunstmatig? Wat is de hedendaagse perceptie en representatie van natuur? Die vragen gaan schuil achter Håkanssons haast industriële kunstwerk, dat op het eerste gezicht zo in disharmonie met zijn omgeving leek, maar het feitelijk een dienst bewees.