Jehoshua Rozenman (IL/NL)

Jehoshua Rozenman - Circular Ashes (2019)
Delirious (2019)
Fotografie Gert Jan van Rooij

Jehoshua Rozenman - Circular ashes (2019)

Tal van associaties dringen zich op bij het kijken naar het 2,5 meter hoge en bijna 300 kilo zware werk Circular ashes dat Jehoshua Rozenman (IL, 1955) voor DELIRIOUS maakte. Kapotgeslagen industriële machines die op elkaar gestapeld en aan elkaar gelast zijn. Een enorme, massieve klomp marmer die met beitel en slijptol is bewerkt. Een deel van een ruïne uit een onbekende beschaving. Een ondefinieerbaar stuk metalen ruimte-afval. Een meteoriet. Het heeft van alles wel iets weg, maar is het toch duidelijk niet. De sculpturen van Rozenman zijn ongrijpbaar, raadselachtig en bedrieglijk. Ook zijn ze donker, ondoorzichtig en ze reflecteren evenmin. Op hetzelfde moment expressionistisch en mechanisch, abstract maar toch ook appellerend aan menselijke vormen. Ze lijken van staal of steen maar zijn gemaakt van glas. Lustwarande daagde Rozenman uit om te werken in een formaat als nooit tevoren.

Van verf en meer traditionele beeldhouwmaterialen stapte Rozenman een decennium geleden over op glas. Hij werkt met de zogenaamde verloren was methode, een giettechniek die normaal gesproken gebruikt wordt voor het gieten van brons, zilver of koper en die hij toepasbaar heeft weten te maken voor het gieten van glas. Dit unieke, zeer complexe en tijdrovende procedé leidt tot vormen die een combinatie laten zien van scherpe, hoekige randen met golvende lijnen, inkepingen en holtes. Maar neem wat afstand of bekijk ze van een andere kant of bij ander licht, en een compleet andere aanblik dient zich aan. In een opening wordt polijstwerk zichtbaar, een doorschijnend deel licht opeens op, een ander deel glanst.

Voor Rozenman functioneert glas als metafoor voor het leven: taai en fragiel tegelijkertijd. Het kan elk moment stukvallen maar ook eindeloos meegaan. Zijn eigen gedachtenspinsels geeft hij vorm in zijn werken die vrij intuïtief ontstaan – ingegeven tijdens wandelingen door de stad. Daar haalt Rozenman zijn inspiratie vandaan; allerhande voorwerpen en bouwsels uit het hedendaagse urbane landschap, die connotaties hebben met sociale of politieke geschiedenissen, voorvallen uit het collectieve geheugen.