Esther Kläs (DE)

Esther Kläs - Estar (2019)
Delirious (2019)
Fotografie Gert Jan van Rooij

Esther Kläs – Estar (2019)

De grote beeldhouwtradities van de twintigste eeuw - vooral de naoorlogse abstractie en het Minimalisme - hebben Esther Kläs (DE, 1981) zichtbaar beïnvloed. Toch wortelt haar sculpturale werk sterk in de huidige tijd. Kläs daagt voortdurend de grenzen van de beeldhouwkunst uit. Ze gebruikt kneedbare materialen die ze eigenhandig vormt, zoals cement, klei, gips en styrofoam, en verhult bewust niet de sporen van het maakproces, zoals luchtbellen in hars en bevestigingsdraden. De intieme fysieke relatie die zij heeft met haar werk vertaalt zich eveneens naar een directe fysieke impact van haar beelden op de toeschouwer.

Dat heeft ook te maken met de verwijzingen naar het menselijke lichaam. Soms is dat impliciet, door de menselijke schaal waarin ze werkt, of vanwege de gekozen abstracte vormen die de suggestie wekken van een lijf, dat zit, of leunt tegen een muur. Op andere momenten wordt het lichaam direct gerepresenteerd door het gebruik van in gips gegoten ellenbogen en knieën. Op die manier moedigen Kläs’ werken reflectie aan op de eigen lichamelijkheid, in relatie tot de omgeving.

Hoewel de afzonderlijke objecten zich allesbehalve eenduidig laten interpreteren, functioneren Kläs’ tentoonstellingen – die behalve uit sculpturen ook bestaan uit tekeningen en schilderijen - als ensembles van elementen die in dialoog zijn met elkaar en met de ruimte. Het idee van bezielde materie dringt zich op, van de aanwezigheid van een mysterieuze energie. Zo wordt de bezoeker als het ware gedwongen die ondefinieerbare onderlinge verbintenis te verbreken of er juist deel van te worden. Op die manier speelt de kunstenaar met de vraag hoe materie ons beïnvloedt en hoe wij materie beïnvloeden.

Voor DELIRIOUS plaatste Kläs een in aluminium gegoten langwerpige plaat, leunend tegen een paal. Ook hier wist de kunstenaar met minimale abstracte vormen de associatie op te roepen van een individu dat zich staande moet zien te houden in de complexe wereld om zich heen.