Magali Reus - Settings (Antennae) (2019) / Settings (Swallows) (2019) / Settings (Pass)

Bij het bezoeken van tentoonstellingen van Magali Reus (NL, 1981) voltrekt zich een intensief proces tussen ogen en hersenen. Bij een eerste aanblik denk je als toeschouwer te midden van de abstracte structuren in de ruimte altijd wel ergens een volkomen normaal object te herkennen. Dat kan een triviaal gebruiksvoorwerp zijn, zoals een klapstoel, een hoed, een koelkast, pannen of een kleerhanger. Soms is het een wat minder gangbaar, maar nog steeds universeel herkenbaar voorwerp, zoals een paardenzadel. In tweede instantie worden die alledaagse associaties echter verstoord, omdat het formaat, het materiaal, de textuur of de vorm niet overeenkomt met de verwachtingen. Bij een derde stap in dit proces dringt het besef door van de volkomen kunstmatigheid van de objecten. Elk object en elk detail van elk object is een product van de kunstenaar. Er zijn geen gekochte of gevonden voorwerpen bij, niets is wat je dacht dat het was.

Reus maakt haar objecten uiterst zorgvuldig met behulp van een combinatie van technologische en traditioneel ambachtelijke procedés zoals complexe giet- en weeftechnieken, waardoor de snelheid van machinale productie wordt afgewisseld met traag, minutieus handwerk. Haar sculpturale vormen, vaak in serie gemaakt, kenmerken zich door de vele details, herhalingen en opeenhopingen van beeldelementen en vormen die ontleend zijn aan het huishoudelijke. Maar ook aan architectuur en industrieel ontwerp. Aan het functionele en het decoratieve. Als vertrekpunt gebruikt Reus veelal objecten die mensen dagelijks als vanzelfsprekend gebruiken en die op een of andere manier een relatie hebben met de mens, zijn acties en lichaam, maar die nauwelijks worden opgemerkt.

Voor DELIRIOUS maakte Reus drie lasergesneden borden van staal, aluminium en hars. Door hun ronde vorm en kleurige decoratie roepen ze associaties op met verkeersborden, maar verder breken ze met elke verwachting: ze hangen aan een muur, een boom en staan in een vijver in een park en zijn op uiterst vervreemdende wijze bewerkt. Reus’ gemanipuleerde versie van de wereld is als een subtiel vertekende realiteit.